Jaszczury przeżywają na pustyni, ponieważ mają wiele adaptacji jako gady, które pomagają im uniknąć ekstremalnego ciepła w ciągu dnia, ekstremalnego chłodu w ciągu nocy i utrzymywania wilgoci pomimo suchej pogody. Pierwsza z tych wszystkich adaptacji była adaptacja, która zabrała jaszczurkę z pływającej ryby płuca w erze paleozoicznej do dzisiaj pełzającej na ziemi jaszczurki.
Stamtąd, jaszczurka opracowała adaptacje, które pozwoliły jej przetrwać w swoim środowisku, począwszy od termoregulacji. Termoregulacja jest niezbędna, aby wytrzymać zarówno ekstremalne ciepło, jak i ekstremalne zimno pustyni. Aby termoregulacja działała, jaszczurka próbuje utrzymać się w cieniu podczas upału i poza cieniem podczas zimna. Utrzymuje się również blisko gorących powierzchni, gdy jest zimno. Kolor wielu jaszczurek może się zmienić, umożliwiając im szybkie lub wolniejsze pochłanianie ciepła.
Kiedy na pustyni dzieje się wiele zmian, jaszczurka chowa się w norach. Rzadko kopie te nory, ale wspina się do nor, które stworzyły inne zwierzęta. Dzięki tak głębokiemu zagłębieniu w ziemi jaszczurka jest w stanie spowolnić procesy metaboliczne. Oznacza to, że jaszczurka nie będzie musiała jeść tyle jedzenia i może pozostać pod ziemią dłużej, co ułatwia przeżycie.