Fale sejsmiczne są uwalniane podczas trzęsienia ziemi. Trzy rodzaje fal sejsmicznych powstających podczas trzęsienia ziemi są falą pierwotną, falą wtórną i falą powierzchniową.
Trzęsienie ziemi powstaje, gdy uwalniają się napięcia z płyt tektonicznych Ziemi. Strefa, w której spotykają się dwie płyty tektoniczne, jest znana jako usterka. Siły tektoniczne powodują powolną akumulację energii odkształcenia przechowywanej po jednej stronie uskoku. Uszkodzenie nagle ześlizguje się lub pęka, gdy lokalne naprężenia wzdłuż uskoku stają się masywne, uwalniając zmagazynowaną energię odkształcenia w postaci fal sejsmicznych i ciepła. Powstające pęknięcie na płaszczyźnie uskoku jest punktem skupienia, podczas gdy jego rzut na powierzchnię jest epicentrum. Fale sejsmiczne rozchodzą się od pękniętej strefy uskokowej i rozpraszają się przez warstwy geologiczne skał i gleby. Ziemia się trzęsie z powodu procesu propagacji fal sejsmicznych.
Fala pierwotna, czyli fala P, jest najszybszą falą sejsmiczną generowaną podczas trzęsienia ziemi. Ta fala kompresji może poruszać się po twardej i płynnej skale, a także może kompresować i rozszerzać materię podczas jej przemieszczania się. Fala wtórna, czyli fala S, bezpośrednio podąża za falą P i podróżuje tylko przez materię stałą. Fala powierzchniowa jest najwolniejszą falą i porusza się na powierzchni zewnętrznej lub blisko ziemi.
