Alexander Graham Bell jest uznawany za wynalazcę telefonu w 1876 roku, ale włoski imigrant Antonio Meucci pierwotnie zaprojektował i rozwinął koncepcję gadającego telegrafu lub telefonu w 1849 roku. Po przypadkowym odkryciu nauki przekazując dźwięk za pośrednictwem prądów, udał się do Nowego Jorku, by opatentować swoją pracę. Jego plany zawiodły po komplikacjach, a Bell w końcu opatentował telefon pięć lat później.
Meucci urodził się we Florencji we Włoszech i przeprowadził się do Hawany na Kubie w 1835 roku. Opracował nową metodę cynkowania metali, używaną przez kubański rząd w sprzęcie wojskowym. Następnie opracował leczenie medyczne pociągające za sobą wstrząsy elektryczne, które stały się popularne w Hawanie. Przygotowując się do leczenia wstrząsu, uwaga od jego asystenta medycznego została przesłana przez miedziany kabel biegnący z pokoju obok.
W ciągu następnych 10 lat Meucci poświęcił swój czas na doskonalenie technologii i przeprowadził się do Nowego Jorku w 1850 roku. Walczył finansowo po przeprowadzce i jego osiągnięciach cierpiał z powodu nieudanych prób sprzedaży praw do swoich wynalazków. Ostatecznie zgłosił zastrzeżenie lub zawiadomienie o zamiarze patentu w 1871 roku, ale w 1873 roku wygasł.
W 1876 roku Alexander Graham Bell złożył patent na telefon. Meucci próbował pozwać Bell, ale nie udało mu się z powodu przewagi finansowej Bella. Proces ten był nieprzerwanie odkładany do śmierci Meucci'ego w 1889 roku, kiedy sprawa została odrzucona. Do dziś Bellowi przypisuje się wynalezienie telefonu.
