Transfuzja żelaza to transfuzja czerwonych krwinek przeznaczona do krótkotrwałego leczenia niedokrwistości; infuzja dożylna poprzez IV jest przeznaczona do długotrwałego leczenia pacjentów z ciężką niedokrwistością, chociaż czasami jest używana do szybkiego korygowania poważnych niedoborów, jak podaje NIH. transfuzje żelaza są ogólnie uważane za bezpieczniejsze niż infuzje żelaza, ale może nie zapewniać tych samych korzyści.
Niedokrwistość jest bardzo częstym stanem, według American Society of Hematology. Transfuzje krwi są zwykle podawane pacjentom z niedokrwistością z niedoboru żelaza aktywnie krwawiącymi lub cierpiącymi na ciężkie objawy, takie jak osłabienie lub ból w klatce piersiowej. To leczenie jest tylko tymczasowe i nie zapewnia stałej poprawy, ponieważ ma zastąpić tylko niedobór czerwonych krwinek. Transfuzje krwi są zwykle łączone z innymi terapiami, takimi jak suplementy żelaza i zmiany w diecie.
Pacjenci, którzy nie mogą zaabsorbować żelaza w przewodzie żołądkowo-jelitowym lub nie tolerują żelaza podawanego doustnie, mogą potrzebować infuzji żelaza. Wlew odbywa się za pomocą linii dożylnej i zapewnia duże dawki żelaza w różnych preparatach. Ta procedura oferuje więcej żelaza niż transfuzji, ale wiąże się z innym ryzykiem. Ciężkie działania niepożądane wlewu żelaza obejmują swędzenie, pokrzywkę i ból stawów i mięśni; może również wystąpić reakcja alergiczna na preparat żelaza, zauważa American Society of Hematology.
