Nawet parzystość i nieparzysta parzystość odnoszą się do asynchronicznych trybów kontroli parzystości; nawet parzystość ustawia dodatkowy bit na 1, jeśli pozycja danych ma już nieparzystą liczbę bitów "1" lub 0, jeśli liczba bitów "1" jest parzysta, natomiast kontrola parzystości nieparzystej robi to samo, ale pozostawia liczbę "1" "bity nieparzyste. Bity parzystości służą do wykrywania błędów w urządzeniach przechowujących pamięć.
Oto przykład nieparzystości. Przesyłany komunikat 01000000 zawiera tylko jeden "1". Przekształcenie tego na nieparzystą parzystość powoduje dodanie zera, co daje 0 01000000. Łączna liczba cyfr "1" w komunikacie pozostaje jedna, czyli liczba nieparzysta. Jeśli wiadomość ma numer 10101100, wiadomość zawiera cztery cyfry 1, dając parzystą liczbę. Włączenie go w parzystość nieparzystą dodaje "1" na początku, dając 1 10101100.
Nawet przy parzystości wyniki zostałyby odwrócone. Pierwsza wiadomość (01000000) miałaby "1" dodana, dając 1 01000000. Druga wiadomość (10101100) ma już parzystą liczbę bitów "1", do wiadomości parzystości wynosiłaby 0 10101100.
Zarówno odbiorca, jak i nadawca muszą zgodzić się na użycie sprawdzania parzystości i tego, czy zastosować metodologię parzystą lub nieparzystą.
