Podstawową różnicą między routingiem dynamicznym i statycznym jest to, że routing statyczny jest instalowany ręcznie, a routing dynamiczny jest obsługiwany przez aplikacje. Skutkuje to różną adaptacyjnością iw konsekwencji różnymi zastosowaniami.
Statyczny routing używa pliku konfiguracyjnego, który jest ładowany po uruchomieniu routera. Ponieważ jest on skonfigurowany ręcznie, nie może się zmienić po instalacji, chyba że ktoś go zmieni. Oznacza to, że w przypadku awarii sieci zewnętrznej router musi być ręcznie aktualizowany. Z tego powodu routing statyczny najlepiej jest stosować tam, gdzie jest mniej niż pięć urządzeń, a trasy są znane jako stabilne.
Dynamiczne routery są odpowiednie do użycia w sieciach z wieloma routerami. Routing dynamiczny, ponieważ zależy od aplikacji, może adaptować i uczyć się miejsc docelowych sieci zarówno samodzielnie, jak i innych routerów w sieci, które używają tego samego protokołu routingu. W związku z tym dynamiczne routery mogą dynamicznie dostosowywać się do zmian w sieci, a także do wszelkich awarii sieci zewnętrznych.
Współczesne sieci zwykle używają kombinacji obu typów routingu, z preferencją dla dynamicznego routingu ze względu na jego elastyczność. Rutowanie statyczne jest jednak bezpieczniejsze i nie zawiera żadnych reklam.