Protokół kontroli transmisji i protokół internetowy są częścią protokołu sieciowego TCP /IP do przesyłania danych między komputerami. TCP jest odpowiedzialny za pakowanie danych, podczas gdy IP przesyła dane przez fizyczne połączenie.
Protokół TCP /IP wykorzystuje serię etapów lub warstw do przygotowywania, przesyłania i odbierania danych. Pierwszym z nich jest TCP, który odbiera dane z różnych aplikacji, takich jak protokół przesyłania hipertekstu i protokół przesyłania plików. Protokół TCP dodaje nagłówek do danych, które obejmują porty źródłowy i docelowy, numer kolejny, numer potwierdzenia i sumę kontrolną do wykrywania i korekcji błędów. Ten nagłówek składa się z 20 oktetów (oktet jest równy 8 bitom) przesyłanych w 32-bitowych przyrostach po cztery oktety każdy. Po stronie odbierającej protokół TCP rozpakowuje dane i przesyła je przez system do aplikacji, która jest używana.
Protokół internetowy jest odpowiedzialny za przesyłanie danych do warstwy fizycznej sieci. Podobnie jak TCP, dodaje nagłówek do danych lub ciąg 32 oktetów zgrupowanych w przyrostach 32-bitowych zwanych adresami IP. Łatwo rozpoznawalny przez większość użytkowników komputerów, ten ciąg liczb identyfikuje urządzenie transmitujące informacje i jest zawsze renderowany w formacie dziesiętnym. Po zakończeniu warstwy IP informacja trafia do warstwy dostępu do sieci, która następnie pakuje dane do ostatecznej transmisji.
TCP /IP to najstarszy na świecie protokół transmisji danych. Został opracowany przez Departament Obrony USA w latach 60. XX wieku w ramach starań Agencji ds. Zaawansowanych Projektów Badawczych o budowę krajowej sieci transmisji pakietowej.
