Według portalu About.com Albert Einstein rozpoczął pracę jako asystent ds. technicznych w szwajcarskim biurze patentowym w 1902 r. Po otrzymaniu doktoratu w 1905 r. i opublikowaniu kilku artykułów, zaczął powstanie jako naukowiec, którego znamy dzisiaj. Od 1909 r. Przyjął stanowiska nauczycielskie na Uniwersytecie w Zurychu, Uniwersytecie w Pradze, a następnie na Uniwersytecie w Berlinie.
Mimo że Einstein pracował jako urzędnik, a później jako nauczyciel, kontynuował swoje badania i pisanie. W 1905 r. Napisał cztery artykuły, które stanowiły podstawę dla współczesnej fizyki i zyskały mu szacunek kolegów naukowców, a także jego pozycję profesora college'u. Badał i pisał o fizyce kwantowej i wykorzystał teorię względności do modelowania zachowania wszechświata w 1917 roku. W 1921 roku zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki dzięki pracy poświęconej efektowi fotoelektrycznemu. Trzeci znaczący artykuł Einsteina wprowadził teorię względności i słynne równanie "E-mc2".
Gdy Hitler przejął władzę w Niemczech, Einstein przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczął pracę jako profesor gościnny na Uniwersytecie Princeton w 1933 roku. W 1939 wysłał swój słynny list do prezydenta Franklina Delano Roosevelta w sprawie sposobu rozszczepienia jądrowego. wykorzystywane do celów wojskowych. Podczas gdy jego badania na ten temat doprowadziły do Projektu Manhattan, Einstein nie był częścią tego wysiłku. Kontynuował pracę nad uniwersalnym prawem grawitacji i siły elektromagnetycznej. Po II wojnie światowej Einstein otrzymał stanowisko prezydenta Izraela, ale odmówił. Zmarł na tętniaka w 1955 roku.
