Zgodnie z Zrozumieniem ewolucji, głównym celem aparatów szparkowych jest umożliwienie szybkiemu przedostawaniu się dwutlenku węgla do liści i umożliwieniu szybkiej ucieczki tlenu i pary wodnej z liści. Kontrolują przede wszystkim transpirację i gaz wymienić się z atmosferą.
Według Biology Pages firmy Kimball, aparaty szparkowe są małymi strukturami apertury w obrębie naskórka i znajdują się na zewnętrznej warstwie skóry liści rośliny. Większość aparatów szparkowych znajduje się w dolnej części naskórka. Każda stomia jest flankowana przez dwie komórki strażnicze, które są wyspecjalizowanymi komórkami, które regulują otwieranie i zamykanie aparatów szparkowych i kontrolują wymianę gazową między liściem a powietrzem.
Według Encyklopedii Ziemi aparaty szparkowe są niezbędne do przeprowadzenia fotosyntezy i oddychania. Fotosynteza, która jest procesem produkcji żywności, występuje w liściach roślin. Do tego procesu potrzebny jest dwutlenek węgla, woda i światło słoneczne. Stomata otwiera się, gdy jest światło słoneczne i umożliwia dyfundowanie dwutlenku węgla do liści, gdzie gaz zamienia się w cukier. Tymczasem para wodna opuszcza liść przez szparki; ten proces nazywa się transpiracją.
Encyklopedia Ziemi wyjaśnia, że ruch szparagów zależy od zmian ciśnienia wody w komórkach straży. Ciśnienie wody jest kontrolowane przez mechanikę ścianek komórek ochronnych. Stomata otwiera się lub zamyka, gdy zwiększają się lub zmniejszają objętości komórek ochronnych. One pęcznieją, odchylają się od siebie i otwierają się, gdy komórki strażnicze są wypełnione wodą; w suchych czasach komórki straży pozostają zamknięte.