Celem szklarni jest wychwytywanie energii słonecznej i zapewnienie idealnego miejsca do wzrostu roślin, gdy temperatura na zewnątrz jest zbyt niska, aby przetrwać. W niektórych lokalizacjach energia cieplna pułapek w szklarniach jest wystarczająca do ochrony roślin przed zamarzaniem, ale w innych jednostka wymaga dodatkowego źródła ciepła. Gdy temperatura na zewnątrz się ociepli, dodanie zasłon i otwarcie okien i otworów spowoduje przekształcenie struktury w cień.
Szklarnie pomagają przedłużyć sezon wegetacyjny roślin. Ogrodnicy przywożą rośliny doniczkowe przed niebezpieczeństwem pierwszych przymrozków i kontynuują zbiór upraw poza normalne granice natury. Używając przenośnej szklarni na kółkach, cesarz Tyberiusz spożywał ogórki każdego dnia w roku. W XVII wieku północni Europejczycy używali oranżerii, czyli szklarni, do powiększania regionów, w których rosły pomarańcze, a George Washington uprawiał ananasy w Mount Vernon.
Szklarnie dają również warzywa o długich okresach wegetacji i wczesnym początku. Ogrodnicy sadzą nasiona w doniczkach w szklarni kilka tygodni wcześniej niż bezpieczne jest sadzenie ich na zewnątrz ze względu na niebezpieczeństwo mrozu. Gdy niebezpieczeństwo mija, przeszczepiają sadzonki do ogrodu na zewnątrz. Ten wczesny początek wiosny zapewnia wcześniejsze zbiory.
