Miecz Damaszku jest najostrzejszym mieczem na świecie. Te miecze były powszechnie używane przez Krzyżowców w XVII wieku i zawierały nanorurki węglowe.
Według legendy miecze z Damaszku były na tyle ostre, że mogły pokroić kawałek jedwabiu na pół i przeciąć skałę, metal i inne miecze. Ostrość wynika z struktury molekularnej, którą naukowcy badali, aby stwierdzić, że bardziej miękkie stalowe ostrze wykonane jest z twardych nanorurek węglowych tworzących nanodruty, które są niezwykle mocne. Niektóre z nanodrutów wykonane są z cementytu, sprężystego minerału na bazie żelaza. Miecze z Damaszku są uważane za tak silne, ponieważ twarde warstwy nanodrutów są połączone z bardziej miękką stalą, zwaną wootz, tworząc silne, elastyczne ostrze.
