Aleksander Wielki stworzył największe imperium polityczne w starożytnym świecie. Uważany jest za wielkiego przywódcę wojskowego i był inspiracją dla przyszłych przywódców, takich jak Juliusz Cezar i Napoleon Bonaparte.
Aleksander III Macedonii urodził się w 356 rpne dla króla Filipa II Macedonii i jego żony, Olympias, księżniczki Epiru. W ramach jego królewskiego wychowania był wychowywany przez filozofa Arystotelesa. Wiele nauk Arystotelesa pozostało z Aleksandrem i prowadziło go przez całe życie.
Alexander pokazał wczesne cechy przywódcze. Kiedy król Phillip najechał na Trację, w wieku 16 lat pozostawił Aleksandra na czele Macedonii. Podczas nieobecności ojca, jedno z plemion Traków, Maedi, zbuntowało się. Aleksander był w stanie zmobilizować armię i odłożyć bunt.
W 336 rpne ojciec Aleksandra został zamordowany, stawiając Aleksandra na tronie w wieku 20 lat. Wkrótce potem Aleksander opuścił Macedonię ze swoimi wojskami, aby stłumić bunty w krajach Ilirii, Tracji i Grecji, z których wszystkie był wcześniej podbity przez króla Filipa.
Alexander przeniósł swoje wojska do Azji Mniejszej i zaczął podbijać tamtejsze ludy. Wśród krajów podbitych przez Aleksandra znajdowały się Syria, Fenicja i Egipt. Persja, pod rządami Dariusza III, wielokrotnie walczyła z armiami Aleksandra, ustępując jedynie po śmierci Dariusza.
Aleksander Wielki nigdy nie powrócił do Macedonii. Zmarł na gorączkę w Babilonie w 323 rpne. W chwili jego śmierci Aleksander zamierzał zaatakować Arabię. Nie pozostawił żadnego spadkobiercy, a wkrótce po jego śmierci rozległe imperium Aleksandra rozpadło się.
