Styl pisania Shakespeare'a był przede wszystkim "pustym wierszem", formą nieświęconego pentamu iambicznego Podobnie jak wiele literatury elżbietańskiej, jego sztuki były zazwyczaj pełne graficznego języka i retoryki.
Rymarskie kuplety pojawiały się okazjonalnie w dziełach Szekspira, ale nie były one charakterystyczne.
O wiele ważniejsze dla stylu pisania Shakespeare'a był stały rytm. "Pentametr Iambiczny" odnosi się do techniki podążania za nieakcentowaną sylabą z akcentowaną (ta parowanie jest nazywane "iamb" lub "stopą iambiczną") pięć razy w każdej linii ("pentametr").
Zasugerowano, że wybór słów Szekspira czasami wydaje się niezwykły, ponieważ zostały starannie dobrane, aby pasowały do tego metrykalnego wzoru.
