RPA ma wschodzącą gospodarkę rynkową zbudowaną głównie wokół sektora usługowego lub usługowego. Od czasu uwolnienia od sankcji międzynarodowych w 1993 r. Republika Południowej Afryki rozwinęła drugą co do wielkości gospodarkę w Afryce, i odpowiada za prawie jedną czwartą PKB kontynentu. Jest on uznawany przez Bank Światowy za ekonomię wyższego średniego dochodu.
W 2012 roku kraj ten uzyskał produkt krajowy brutto w wysokości 390 miliardów dolarów, a liczba ta wzrosła ponad trzykrotnie od początku lat dziewięćdziesiątych. Wzrost ten był wspierany przez ekonomicznie liberalną politykę, która kładzie nacisk na wolny handel na globalnym rynku, jednocześnie zniechęcając krajowe prawa pracownicze. Chociaż większość produkcji gospodarczej pochodzi z branży usługowej, w szczególności z turystyki i telekomunikacji, Południowa Afryka czerpie również korzyści z produkcji, rolnictwa i wydobycia zasobów naturalnych. Głównymi partnerami handlowymi Republiki Południowej Afryki są Stany Zjednoczone, Niemcy, Chiny, Japonia i Indie.
Wzrost gospodarczy Republiki Południowej Afryki wydaje się mniej imponujący, gdy porównamy go ze wzrostem liczby ludności. Tempo wzrostu PKB na mieszkańca w Stanach Zjednoczonych pozostało znacznie poniżej globalnej średniej w pierwszej dekadzie lat 2000. W rezultacie, podczas gdy gospodarka Republiki Południowej Afryki jest względnie produktywna, doświadcza wysokiego poziomu nierówności majątkowych. Stopa bezrobocia w tym kraju ustabilizowała się znacznie powyżej 20 procent na początku XXI wieku. Również nieproporcjonalnie wysoki poziom ubóstwa utrzymuje się wśród czarnych Afrykanów z dużym marginesem.
