Przyczyny powstania Indian z 1857 r. obejmowały chęć zachowania indyjskiej kultury i religii oraz niezadowolenie z warunków dla żołnierzy indyjskich w armii bengalskiej. Żołnierze w tej armii, która była pod brytyjskim przywództwem , w większości rekrutowali się z wiejskich rodzin indiańskich i nie mieli zbytniej ideologicznej lojalności wobec Imperium Brytyjskiego.
Ci żołnierze (lub "saperzy", jak nazywali ich brytyjscy urzędnicy), byli niedostatecznie opłacani, więc nie było zbytniej motywacji finansowej, by pozostać lojalnym wobec interesów kolonialnych.
Uzupełnieniem tego niezadowolenia był wstrząs, jaki brytyjski kolonializm już dokonał w tradycyjnym indyjskim stylu życia. Nie tylko ustalone hierarchie zostały zakłócone, ale ludzie byli opodatkowani bardziej rygorystycznie niż wcześniej.
Chociaż ekonomiczne warunki życia pod rządami brytyjskimi były główną przyczyną powstania w 1857 roku, próby kolonialnych misjonarzy chrześcijańskich, którzy nawracali Indian, były z pewnością czynnikiem obciążającym. Podobnie, pewne praktyki w wojsku, takie jak przepisy dla żołnierzy bengalskich z mąki pokrojonej sproszkowanymi kośćmi i wkładami karabinowymi wysmarowanymi tłuszczem zwierzęcym, były bardzo obraźliwe dla przeważnie wegetariańskiej hinduskiej wrażliwości.
To było przez odwołanie się do obaw narodu indyjskiego przed przymusowym nawracaniem i utratą religii, że rewolucjoniści byli w stanie zjednoczyć siły muzułmańskie i hinduskie przeciwko ich wspólnemu brytyjskiemu wrogowi.
