Alkoholizm jest drugą najczęstszą przyczyną makrocytozy z powodu uszkodzenia wątroby, co zmniejsza zdolność organizmu do wchłaniania witaminy B12 i kwasu foliowego. Złogi cholesterolu w błonach krwi i chroniczne niedożywienie, które są powiązane wraz z alkoholizmem również pogarszają prawdopodobieństwo ciężkiej niedoboru witaminy B12 i kwasu foliowego. Ze względu na silną korelację między makrocytozą a alkoholizmem, jej pojawienie się może być wskaźnikiem ostrzegawczym lub sposobem testowania przewlekłego alkoholizmu u zdrowych dorosłych osób.
Wątroba ma zdolność do przechowywania wysokich poziomów witaminy B12 i kwasu foliowego, więc poważny niedobór wystarczający do wywołania makrocytozy zwykle trwa cztery lub pięć lat przewlekłego alkoholizmu. Niezdolność organizmu do wchłaniania tych składników odżywczych z powodu chronicznego spożycia alkoholu jest wzmocniona, jeśli pacjent przyjmuje określone leki na receptę, które wpływają na wątrobę lub cierpi na istniejące stany, takie jak celiakia lub choroba Leśniowskiego-Crohna, które dodatkowo pogarszają przyjmowanie witamin.
W przypadku spożywania alkoholu makrocytoza może powodować brak równowagi hormonalnej, szczególnie u mężczyzn; żółtaczka i caput medusae, które są powiększonymi żyłami w całym odwłoku. Makrocytoza może pojawić się również u pacjentów z prawidłową biopsją wątroby, a powstrzymanie się od alkoholu może szybko doprowadzić do odwrócenia jej działania. Niedokrwistość jest zwykle związana z chorobą wątroby spowodowaną alkoholizmem; jednak nie ma korelacji między anemią i makrocytozą.
