W artykule z Business Recorder z 2014 r. Ambasador Masood Khan stwierdza, że potrzebne są zdrowe ramy polityczne i odpowiednie zasoby na poziomie krajowym i międzynarodowym w celu zmniejszenia ubóstwa w Pakistanie. Ubóstwo na poziomie krajowym może być zdefiniowany jako kraj, który ma niewystarczające zasoby gospodarcze do inwestowania w edukację, zdrowie, infrastrukturę, systemy polityczne, prawne i instytucje publiczne.
Według Azjatyckiego Banku Rozwoju, niepowodzenie pakistańskiego rządu w tworzeniu wzrostu gospodarczego i szans dla biednych doprowadziło do korupcji i niestabilności politycznej. Ta niestabilność doprowadziła do zmniejszenia inwestycji biznesowych, spadku wydatków publicznych na podstawowe uprawnienia i niskiej wydajności w dostarczaniu usług publicznych, a także niepokojów społecznych. Aby rozwiązać te problemy, gazeta stwierdza, że rząd musi skupić się na inwestycjach ekonomicznych i społecznych, aby stworzyć społeczeństwu możliwości uzyskania dochodów. Przy większych możliwościach i przychodach niestabilność społeczna powinna następnie spaść. Rząd powinien również skoncentrować się na zapewnieniu środków zarówno na obszarach wiejskich, jak i miejskich, aby ograniczyć dysproporcje ekonomiczne między bogatymi a biednymi. Azjatycki Bank Rozwoju dalej stwierdza, że polityka publiczna, egzekwowanie praw kobiet i dzieci, promowanie partnerstwa publiczno-prywatnego i programów społecznych ma zasadnicze znaczenie w ograniczaniu ubóstwa.
