Palenie, rasa, płeć i relacje interpersonalne mogą funkcjonować w ramach symbolicznego interakcjonizmu. Rzeczywiście, symboliczna teoria interakcji sugeruje, że wszystkie zachowania funkcjonują jako część budownictwa społecznego rozwiniętego, gdy jednostka tworzy znaczenie poprzez jego interakcje. Interakcja symboliczna składa się z trzech części: znaczenia; język, symbole, którymi ludzie przekazują znaczenie; i myśl, interpretacja symboli każdego człowieka, wewnętrzny dialog.
Wyłączenie interakcji symbolicznej - subiektywne znaczenie, jakie człowiek umieszcza w akcji - czy palić, czy nie, ma prostą odpowiedź: nie. Obiektywne konsekwencje zdrowotne uniemożliwiałyby temu, kto nie miałby żadnej symbolicznej interakcji związanej z paleniem. Jednak dzięki symbolicznej interakcji dana osoba może znaleźć społeczny sens palenia, znaczenie komunikowane przez język grupy mediów lub rówieśników, która urzeka paleniem. Ta osoba może wtedy pomyśleć lub zinterpretować symbole otaczające palenie i znaleźć w swoim wewnętrznym dialogu, że społeczne znaczenie palenia tytoniu przeważa obiektywne konsekwencje zdrowotne. Innymi słowy, palenie jest fajne, mimo że jest niezdrowe.
Rasa i płeć oraz ich postrzeganie przez ludzi również rozwija się poprzez interakcję symboliczną. Od najmłodszych lat dzieci uczą się definiować siebie poprzez cechy zewnętrzne. W wieku 3 lat oczekuje się, że wiedzą, czy są chłopcem czy dziewczynką. Następnie rozwijają się, co to znaczy być chłopcem lub dziewczynką poprzez ich interakcje z dorosłymi, zabawkami i innymi zewnętrznymi wpływami. Bycie chłopcem lub bycie dziewczyną jest społecznie skonstruowane za pomocą języka przekazywanego dzieciom. Ich wrodzone pragnienie, by zadowolić napędza wewnętrzny dialog o tym, jak zachowywać się w sposób społecznie skonstruowany.
