W chwili obecnej Imperium Rzymskie obejmowało znaczną część Europy, w tym obszary, które stały się Portugalią, Hiszpanią, Andorą, Anglią, Francją, Monako, Luksemburgiem, Belgią, Holandią, Niemcami, Szwajcarią, Liechtensteinem, Włochami, San Marino, Malta, Austria, Słowenia, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Węgry, Albania, Grecja, Macedonia, Rumunia, Bułgaria, Turcja i Armenia. Obejmował także terytorium na Bliskim Wschodzie i w Afryce, które później przekształciło się w Syrię, Irak, Cypr, Liban, Jordanię, Izrael, Egipt, Libię, Tunezję, Algierię i Maroko.
Cesarstwo Rzymskie zaanektowało także pewne obszary peryferyjne. Fragmenty, które później stały się Czechami, Słowacją, Gruzją, Azerbejdżanem, Kuwejtem, Arabią Saudyjską i Sudanem, były kiedyś zarządzane przez imperium.
Imperium rozpoczęło się w 27 r. kiedy Senat Rzymu oficjalnie przyznał Oktawianowi przybranego syna Juliusza Cezara, większą władzę i nowy tytuł Augusta, skutecznie kończący republikę rzymską. Osiągnął swój szczyt w roku A.D. 117. Do trzeciego wieku, nadmiernie rozbudowane imperium walczyło z radzeniem sobie z inwazjami, niepokojami społecznymi i niepewnością gospodarczą.
Cesarz Dioklecjan był w stanie nieco powstrzymać upadek imperium, częściowo przez odrzucenie absolutnej władzy i podzielenie imperium najpierw na pół, a następnie na cztery regiony między AD 286 a 293. Zachodnie Cesarstwo Rzymskie padło, gdy Romulus August został złożony w AD 476 , podczas gdy Wschodnie Cesarstwo Rzymskie przekształciło się w Cesarstwo Bizantyjskie, trwające aż do roku 1453, kiedy Osmanie wzięli Konstantynopol.
