Znaczące opowiadanie Isabel Allende z 1985 roku "And of Clay Are We Created" zostało napisane w stylu magicznego realizmu i zajmuje się tematyką pamięci, przeszłości i śmierci. Tematy często wyrażane są za pomocą wykorzystanie urządzeń fabularnych i obrazów otaczających koncepcję pochówku. Chociaż historia jest luźno oparta na prawdziwym wydarzeniu, w którym młoda dziewczyna została pochowana w błocie otoczonym ruinami jej domu i martwych ciał swojej rodziny po erupcji wulkanu, Allende porusza się daleko poza prostymi faktami, aby powiedzieć emocjonalna historia wywołująca poczucie straty i cierpienia.
Obrazy pogrzebanych żywcem, które pochodzą z prostej opowieści, w której reporter Rolf Carle próbuje uratować Azucenę, dziewczynę, która jest pochowana w błocie, odzwierciedla sposób, w jaki Carle zakopała własne wspomnienia. Przez 30 lat unikał bolesnych wspomnień dotyczących własnej rodziny, a jedynie próbując uwolnić Azucenę, zdążył skonfrontować własną przeszłość. Podobnie jak martwi bracia i siostry Azuceny, przylgnęli do jej nóg pod tonami błota, przyciągnęli ją i trzymali z dala od wolności, więc wspomnienia Carle zatrzymały go w pułapce strachu i pamięci upokorzenia. Chociaż nie jest w stanie fizycznie uwolnić Azuceny i musi obserwować, jak pogrąża się w glinie i umiera, Carle zostaje uwolniony od swoich lęków i wspomnień z przeszłości poprzez spotkanie z młodą dziewczyną.
