Ogólna ikonografia królików i piskląt, w szczególności Easter Bunny, związana z Wielkanocą, ma korzenie w pogaństwie i świętowaniu wiosny i płodności. Później włączono ją do chrześcijańskiej tradycji pamiętania o dniu, w którym Jezus Chrystus powstał z martwych, co jest również celebrowane na wiosnę.
Przed-chrześcijańscy Niemcy czcili wiele bóstw, z których jednym był Eostre, bogini wiosny i płodności. Jej symbolem był królik. W równonocy wiosennej ci, którzy czcili Eostre, urządzali uczty na jej cześć i świętowali powrót wiosny. Jajka, pisklęta i zające często wiązały się z odrodzeniem i płodnością i były symbolami używanymi podczas uroczystości. Wraz z rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa kościół przyjął te obrazy, które sprawiły, że chrześcijaństwo stało się bardziej atrakcyjne dla pogan, których mieli nadzieję nawrócić.
Pierwsza dokumentacja legendy o Easter Bunny pochodzi z XVI wieku w Niemczech. Do 1700 roku Niemcy emigrowali do Ameryki i przynieśli z sobą głęboko zakorzenione tradycje.
