Dziesięć przykazań jest zbiorem praw przyznanych Żydom w Starym Testamencie. W 2 Mojżeszowej 20, Biblia mówi, że sam Bóg wypowiedział dziesięć przykazań Mojżeszowi na górze Synaj i prawom zostały przepisane na kamienne tablice.
Dziesięć przykazań pokazuje Żydom i chrześcijanom, jak powinni żyć i traktować się nawzajem. Pierwsze sześć przykazań opisuje, jak wierzący powinni traktować Boga, podczas gdy ostatnie cztery przykazania opisują, jak wierzący powinni traktować innych.
Pierwsze trzy przykazania nakazują wierzącym, aby nie mieli żadnego innego boga, nie modlili się za bożków ani nie używali imienia Pana nadaremno. Czwarte przykazanie mówi wierzącym, że muszą przestrzegać świętości szabatu przez powstrzymywanie się od pracy lub pracy jeden dzień w tygodniu.
Pozostałe przykazania odnoszą się do wierzącego, który powinien traktować innych ludzi. Piąte przykazanie nakazuje wierzącym szanować ich matki i ojców. Pozostałe przykazania mają polegać nie na morderstwie, cudzołóstwie, kradzieży, kłamaniu czy zazdrościć sąsiadowi. W Nowym Testamencie Jezus wyjaśnia później, w jaki sposób Dziesięć Przykazań i wszystkie prawa Boże oparte są na miłości. Kiedy te prawa zostaną złamane, osoba popełnia grzech i musi prosić Boga o przebaczenie.
Dziesięć przykazań było źródłem gorącej debaty, a nawet legalnych bitew w Stanach Zjednoczonych, z powodu sprzeciwu wobec pokazywania przykazań w miejscach publicznych, a wiele sądów orzekło przeciwko ich wyświetlaniu na własności państwowej.
