Dziesięć przykazań Kościoła rzymskokatolickiego jest uważanych za prawa Boże przez chrześcijan związanych z wiarą katolicką. Dziesięć przykazań przeważają we wszystkich formach chrześcijaństwa, ale interpretacja Kościoła katolickiego i wyliczanie pewnych przykazań różni się od innych religii.
Biblijna opowieść o pochodzeniu Dziesięciu Przykazań sugeruje, że Mojżesz otrzymał je bezpośrednio od Boga na Mt. Synaj około 1280 p.n.e. Biblia podaje różne zapisy pełnego tekstu Dziesięciu Przykazań; jeden w Księdze Wyjścia, a drugi w Księdze Powtórzonego Prawa. Kościół katolicki przypisuje do wersji w Powtórzonego Prawa i następuje podział i wyliczenia przewidziane w Septuaginta z II wieku B.C.
Główna różnica w wersji dziesięciu przykazań Kościoła katolickiego polega na interpretacji bałwochwalstwa. Niektóre religie interpretują pierwsze dwa Przykazania dotyczące czczenia innych bogów lub bożków, aby znaczyły, że krucyfiks i inne przedstawienia świętych, Jezusa i Maryi, nie powinny istnieć w żadnej formie. Wiara katolicka wierzy, że oddawanie czci innym bogom i bałwochwalstwu jest tym samym, i nie traktują rzeczy takich jak krucyfiks jako faktycznego boga, który można czcić, więc jest ono połączone w pierwszym przykazaniu. Niektóre religie uważają również pożądanie majątku sąsiada i jego żony za to samo, ale Kościół katolicki dokonuje wyraźnego rozdziału między tymi dwoma religiami.
