W psychologii podstawowe cechy charakteru są uważane za ekstrawersję, ugodowość, sumienność, neurotyzm i otwartość na doświadczenie, zgodnie z teorią pięciu czynników. "Wielka Piątka" obejmuje spektrum bardziej specyficzne cechy, które są określane w zależności od tego, czy dana osoba ma wysoki czy niski poziom każdej cechy.
Ekstrawersja obejmuje szereg cech od nieśmiałości, przez gadatliwość, do czegoś pośrodku. Osoby wysoko postawione w cechach ekstrawersji są uważane za wychodzące, natomiast osoby o niskim statusie uważane są za introwertyków. Ugodowość obejmuje określone cechy, takie jak życzliwość, zaufanie i uczucie; po drugiej stronie spektrum zawiera więcej antyspołecznych zachowań, takich jak nieufność.
Ludzie z dużą sumiennością są zazwyczaj troskliwi i zorganizowani, podczas gdy osoby z tą cechą są często spóźnione i zdezorganizowane. Osoby wysoko postawione na neurotyzm mogą być emocjonalnie niestabilne, nerwowe lub niespokojne, a te o niskim rankingu są stabilne, pewne siebie i gromadzone.
Ostateczna cecha, otwartość na doświadczenie, obejmuje atrybuty takie jak kreatywność, ciekawość intelektualna i chęć odkrywania nowych rzeczy, podczas gdy osoby na przeciwległym krańcu spektrum najprawdopodobniej unikają zmian i podróży lub mieszają się rzadziej.
