Dziesięć przykazań jest zbiorem biblijnych zasad, które określają zasady etyki i praktyk religijnych w religiach żydowskich i chrześcijańskich. Dziesięć przykazań dotyczy spraw takich jak cudzołóstwo, morderstwo, bluźnierstwo, bałwochwalstwo i nieuczciwość.
Treść Dziesięciu Przykazań różni się w zależności od wersji Biblii. Powszechną, skróconą odmianą pierwszych pięciu przykazań jest: nie będziesz miał innych bogów przede mną, nie będziesz robił bożków, a nie będziesz na próżno przyjmował imienia Pana, Boga twego; oprócz: pamiętajcie o dniu sabatu i zachowujcie go świętym, a także czcijcie ojca i matkę. Podczas gdy pierwsze pięć przykazań dotyczy głównie praktyk religijnych, ostatnie pięć przykazań skupia się bardziej na etyce: nie będziesz mordował; nie będziesz cudzołóstwem, nie będziesz kradł, nie będziesz świadczył przeciw bliźniemu za fałszywego świadka, a nie będziesz pożądał.
W Biblii Dziesięć Przykazań jest zapisanych na dwóch kamiennych tablicach, które Bóg podaje Mojżeszowi na Górze Synaj. Pozostając tam przez czterdzieści dni, Mojżesz zszedł i podzielił się dziesięcioma przykazaniami z dziećmi Izraela, które zgromadziły się u podnóża góry Synaj.
Dziesięć przykazań znajduje się w Księdze Wyjścia 20: 2 do 17 w Biblii Nowego Króla Jakuba. Przykazania pojawiają się dwa razy w Biblii hebrajskiej, najpierw w Exodusie, a następnie w Powtórzonego Prawa.
