Azja Środkowa to region rozciągający się od Morza Kaspijskiego po zachodnie Chiny. Północna granica Azji Środkowej zaczyna się przy południowej granicy Rosji, a południowa granica obejmuje granice państwowe z Iranu, Afganistanu i Chin. Do krajów Azji Środkowej należą Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan i Uzbekistan.
Ponad połowa Środkowej Azji składa się z pustyń, w tym pustyni Karakum i pustyni Kyzylkum. Dwa główne systemy rzeczne, Amu Daria i Syr Daria, przedzierają się przez pustynie. Obie rzeki wpływają do Morza Aralskiego, zapewniając wiele zasobów wodnych Azji Środkowej. Klimat w Azji Środkowej jest dość suchy, co prowadzi do dużego uzależnienia od systemów rzecznych nawadniania i rolnictwa.
W Azji Środkowej zamieszkuje pięć dużych grup: kazachska, kirgiska, tadżycka, turkmeńska i uzbecka. Podstawową religią w tym obszarze jest islam, a większość wyznawców to sunnici. Gospodarka Azji Środkowej opiera się na rolnictwie, wydobyciu i przemyśle, z dużym naciskiem na bawełnę. W latach 70. XIX w. Azja Środkowa znalazła się pod całkowitą kontrolą państwa rosyjskiego, tworząc pięć sowieckich republik socjalistycznych w latach dwudziestych i trzydziestych. Po rozpadzie Związku Radzieckiego pięć republik radzieckich socjalistycznych stało się pięcioma niezależnymi państwami, które obecnie okupują Azję Centralną.
