95 tez Marcina Lutra powstało w 1517 r. i zostało przybite do drzwi kościoła Wittenburga 31 października. Inną nazwą dla tez 95 jest spór o władzę i skuteczność odpustów. Z dokumentem, Marcin Luter położył fundamenty pod obecnie znaną reformację protestancką.
Tezy 95 były listą pytań i propozycji dla Kościoła katolickiego dotyczących praktyki odpustów. W tym czasie Kościół katolicki zbierał odpusty od swoich patronów, które były kwotami pieniężnymi, które miały rozgrzeszyć grzeszników ich grzechów. Marcin Luter uważał, że ta praktyka jest skorumpowana i niemoralna.
Podstawową koncepcją pierwszych dwóch tez 95 Teses było to, że tylko wiara w Boga może doprowadzić ludzi do zbawienia, a odpłaty odpustowe dla Kościoła katolickiego by nie były. Martin Luther skrytykował także wydatki Papieża na bazylikę św. Piotra, ponieważ uważał, że lepiej byłoby wykorzystać pieniądze na służbę biednym. Kopie 95 rozpraw rozprowadzono w całej Europie.
W 1518 r. papież Kościoła katolickiego potępił to, co napisał Martin Luther w tezach z 95 r. i określił to jako herezję. W 1521 r. Marcin Luter został ekskomunikowany z Kościoła katolickiego. Marcin Luter spędził następne dziesięć lat tłumacząc Nowy Testament w języku niemieckim, aby mógł go czytać zwykły człowiek w Niemczech.
