Kraje z gospodarką mieszaną to Islandia, Szwecja, Francja, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Rosja i Chiny. Kraje te mają mieszankę wydatków rządowych i systemów wolnorynkowych opartych na udział wydatków rządowych jako procent produktu krajowego brutto. Niektóre rządy wydają znacznie więcej pieniędzy proporcjonalnie do PKB, podczas gdy inne wydają znacznie mniej.
Wydatki rządu Islandii stanowią 57% PKB tego kraju. Oznacza to, że pozostałe 43 procent to przemysł prywatny. Szwedzkie wydatki rządowe wynoszą 52 proc. PKB. Wielka Brytania ma 47,3 proc. Funduszy rządowych, a Stany Zjednoczone to 38,9 proc. W większości krajów funkcjonują gospodarki mieszane, co ułatwia handel i prowadzenie działalności gospodarczej na skalę globalną.
Programy rządowe w gospodarkach mieszanych są różne. Opieka społeczna, emerytury, obrona, opieka społeczna i opieka zdrowotna to niektóre obszary, w których rządy wydają ogromne sumy na wsparcie swoich mieszkańców. Ogólnie rzecz biorąc, kraje o bardziej rozwiniętych gospodarkach mają większe wydatki rządowe jako udział w PKB.
Zalety gospodarki mieszanej obejmują bardziej wydajny prywatny przemysł, zmniejszoną regulację rządową, lepszą stabilizację, gdy zawodzą zasady wolnego rynku, większą równość, aby zapobiec absolutnemu ubóstwu, a programy rządowe promują stabilizację. Wady gospodarki mieszanej to zbyt wiele regulacji, które hamują wolną przedsiębiorczość, zbyt duże zadłużenie rządów w sytuacjach kryzysowych i nieefektywną alokację zasobów.
