Charakterystyka biomasu tundry obejmuje duże, otwarte obszary bez drzew; temperatura śniegu i zimna przez większą część roku; małe opady; i krótko rosnące sezony. Tundra jest najbardziej rozpowszechniona w Arktyce, ale istnieje również w pobliżu szczytów wysokich gór.
Słowo "tundra" pochodzi od "tunturi", fińskiego słowa, które odnosi się do bezdrzewnych równin. Tundra jest jednym z najbardziej ekstremalnych biomów na Ziemi, głównie z powodu surowych, niskich temperatur i braku słodkiej wody, które tworzą środowisko przypominające pustynię. Tundra wokół Arktyki ma średnią temperaturę od 10 do 20 stopni Fahrenheita.
Permafrost jest unikalną cechą środowiska tundry. Wieczna zmarzlina sięga od ziemi do ponad 1000 stóp pod powierzchnią i składa się z zamarzniętej ziemi i martwych roślin.
Niewiele roślin żyje w tundrze, ponieważ okres wegetacji trwa w niektórych miejscach od 50 do 60 dni. Wśród roślin, które żyją w tym trudnym środowisku, są turze, mchy reniferów i wątrobowce. Niedźwiedzie polarne, zające polarne, chorągiewki śnieżne, kruki i arktyczne trzmiele należą do niewielkiej liczby zwierząt żyjących w biomach tundrowych. Zwierzęta żyjące w tundrze mają specjalne adaptacje, takie jak dodatkowe warstwy tłuszczu, które umożliwiają im przeżycie.
