Fizyczne cechy Islandii obejmują płaskowyż wulkaniczny, równiny przybrzeżne, góry, doliny i lodowce. Lodowce są znaczącą cechą tego kraju, obejmując 11 procent jego powierzchni lądowej lub prawie 7 500 mil kwadratowych. .
Góry są ważną cechą fizyczną Islandii. Najwyższym szczytem jest Hvannadalshnjúkur, na wysokości 6852 stóp nad poziomem morza. Lodowce znajdują się na szczycie wielu najwyższych gór w kraju. Największy lodowiec, Vatnajökull, znajduje się na południowo-wschodnich szczytach.
Większość Islandii składa się z gigantycznego płaskowyżu wulkanicznego, który wznosi się między 2100 a 2600 stóp nad poziomem morza. Ponieważ Islandia jest wynikiem spotkania między tasmańskimi płytami Eurazji i Ameryki, ten kraj ma jedne z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie. Zawiera ponad 200 wulkanów. Dwa ostatnio wybuchające wulkany, od 2015 roku, to Grímsvötn i Eyjafjallajökull, tworząc prawie stały strumień lawy, który obejmuje prawie 7000 mil kwadratowych wyspy. Ta lawa powoduje, że ląd rośnie o 5 centymetrów każdego roku.
Północny region Islandii charakteryzuje się łąkami, na których wypasane są zwierzęta gospodarskie. Nadbrzeżne równiny są najbardziej odpowiednimi lokalizacjami dla rolnictwa. Inne cechy fizyczne obejmują fiordy, kaniony i doliny. Islandia jest bogata w gorące źródła z powodu aktywności wulkanicznej. Te gorące źródła służą do ogrzewania budynków i domów.
