Dochodzenie w sprawie przekupstwa wynikające z dzierżawy rezerw ropy naftowej na początku lat dwudziestych ubiegłego wieku, które stało się znane jako skandal Teapot Dome, zaszkodziło administracji Warrena G. Hardinga, 29. prezydenta Stanów Zjednoczonych. Śmierć Hardinga podczas pełnienia urzędu w 1923 roku pozbawiła go szansy obrony swojej administracji przed zarzutami korupcji z udziałem członków jego gabinetu, ale sam prezydent nigdy nie był zamieszany w żadne wykroczenia.
Albert B. Fall, który został mianowany przez Hardinga na sekretarza spraw wewnętrznych w 1921 roku, wydzierżawił prawa do wydobycia ropy naftowej do posiadanych przez rząd Teapot Dome i rezerw ropy naftowej Elk Hill dwóm prywatnym firmom naftowym. Chociaż nie było nielegalne przyznawanie dzierżaw bez konkurencyjnej licytacji, później odkryto podczas dochodzenia, że jedna z firm naftowych zapewniła Fallowi ważną pozycję w firmie. Druga firma naftowa była kontrolowana przez milionera Edwarda L. Doheny'ego, który dostarczył Fallowi nieoprocentowaną pożyczkę w wysokości 100 000 USD przed przyznaniem firmie dzierżawy. Niezdolność Falla do ukrycia poprawy poziomu życia ostatecznie doprowadziła do przekonania go o zarzutach przyjmowania łapówek.
