Kanadyjska Tarcza jest formą terenu obejmującą trzy miliony kilometrów kwadratowych rozciągającą się od wschodniej Kanady do kanadyjskiego koła podbiegunowego, składającą się ze starożytnych krystalicznych skał, pasm górskich, wzgórz, jezior i bagien, zgodnie z Encyclopedia Britannica. Największa masa odsłoniętej skały prekambryjskiej na Ziemi znajduje się w Kanadyjskiej Tarczy.
Wschodnia część Parku Narodowego Tuktut Nogait jest symbolem kanadyjskiej tarczy. Czynność lodowcowa pozostawia po sobie zaspy, bębny i złoża lodowcowego. Urwiste wzgórza z licznymi jeziorami i rzekami krajobrazują w tym odległym regionie północno-zachodniej Kanady.
Płaskowyż Laurentian to kolejna nazwa Kanadyjskiej Tarczy, według Almanachu Infoplease. Gleba w tym regionie jest bardzo uboga, z wyjątkiem południowego obszaru pokrytego lasami sosnowymi. Północna część kanadyjskiej tarczy jest biotem tundry. W Canadian Shield żyje niewielu ludzi, ale istnieją złoża mineralne, które można wykorzystać do celów komercyjnych, oprócz możliwości wykorzystania energii hydroelektrycznej.
Większość skał w Tarczach Kanadyjskich ma pochodzenie magmowe z powodu pradawnej aktywności wulkanicznej. Uniwersytet Princeton twierdzi, że istnieje pięć podregionów tego obszaru, w tym części w północnej części Stanów Zjednoczonych. W Nowym Jorku Góry Adirondack są uważane za część tego starożytnego regionu.
