Pięć pionowych stref klimatycznych Ameryki Łacińskiej to: tierra caliente, tierra templada, tierra fria, tierra helada i tierra nevada. Te strefy klimatyczne powstają w wyniku podziału na strefy.
Alokacja przestrzenna to warstwowanie stref klimatycznych w regionach górskich. Pięć z tych stref występuje w Ameryce Łacińskiej.
Strefa tierra caliente jest gorąca i składa się z tropikalnych lasów deszczowych i sawann.
Tierra templada jest umiarkowaną strefą wiecznie zielonych lasów. Kawa jest ważną uprawą ekonomiczną w tej strefie.
Tierra fria jest górną granicą naturalnego wzrostu drzew i jest regionem wysokich płaskowyżów i górskich dolin. Wielu rolników produkujących na własne potrzeby korzysta z regionu tierra fria, aby uprawiać zboża i ziemniaki. Jezioro Titicaca, na granicy Boliwii i Peru, jest częścią regionu tierra fria. Wraz z tierra templada, fraga tierra zawiera ważny ekosystem latynoamerykański, z gatunkami znalezionymi nigdzie indziej na Ziemi: w lesie chmurowym.
Region tierra helada składa się z alpejskich łąk. Niewielkie uprawianie roślin odbywa się tutaj, ale zapewnia doskonałe pastwiska dla lam i alpak.
Ostatnia strefa - neogada tierra - wyznacza linię śniegu w Ameryce Łacińskiej. Ponad tym rozgraniczeniem lód i śnieg pokrywają teren przez cały rok.
