Plemię Powhatan było dominującą grupą indiańską w Wirginii, która nawiązała kontakt z angielskimi osadnikami w Jamestown, na przemian z pokojowym handlem i totalną wojną, zanim została całkowicie podbita i wypędzona przez lata 1720. Naród Powhatan był w rzeczywistości konfederacją plemion rolniczych o nazwach Tsenacommacah.
Plemię Powhatan zyskało bardziej znane imię, ponieważ imię jego szefa, Powhatan. Powhatan, którego prawdziwe imię brzmiało Wahunsenacawhm, był wielkim wodzem plemienia, który schwytał Johna Smitha i był także ojcem Pocahontas. Powhatan był w stanie utrzymywać pokojowe i korzystne dla obu stron relacje z Anglikami, pomagając Jamestown przetrwać kilka pierwszych lat. Jednak były napięcia związane z dostawami żywności i władzą nad krajem, które doprowadziły do niektórych bitew, chociaż pokój wygrał w 1614 roku.
Powhatan zmarł w 1618 roku i został zastąpiony przez swojego brata Opechancanough, który był zdecydowanie anty-biały i prowadził totalną wojnę w 1622 roku, zabijając około jednej czwartej osadników. Anglicy odwzajemnili się, a wojna była normą przez następne 20 lat. W latach czterdziestych XVI wieku liczba angielskich osadników rosła, a plemię Powhatan zmuszone było podporządkować się Anglii. Z biegiem czasu ich terytorium słabło. Dziś kilka tysięcy osób żyje w małych rezerwatach w Wirginii.
Plemię Powhatan żyło w wioskach położonych na wzgórzach i innych wyżynach nad rzekami. Byli dość zaawansowani w rolnictwie i byli społeczeństwem rolniczym. Kobiety wykonały większość pracy w gospodarstwie rolnym. Mężczyźni oczyszczają ziemię pod uprawy, ale bardziej koncentrują się na rybołówstwie i polowaniu.
