Ludzie z Kwakiutl byli plemieniem indiańskich myśliwych i zbieraczy, którzy żyli głównie z owoców morza i dzikich roślin. Mieszkali w przybrzeżnych regionach północno-zachodniego Pacyfiku.
Położenie Kwakiutl wzdłuż wybrzeża pozwoliło im wykorzystać ocean jako stałe źródło pożywienia. Często łapali w pułapkę ryby, takie jak łosoś i śledź. W czasie tarła łososia udało się złapać w obfitości z powodu wyczerpania spowodowanego pływaniem w górze rzeki. Inne morskie formy, takie jak foki i wieloryby, zostały złowione i wykorzystane jako żywność, podobnie jak skorupiaki. Kwakiutl używał harpunów podczas polowania na duże ssaki morskie i wiele różnych urządzeń do chwytania zwierząt lądowych i morskich. Ptaki morskie i ich jaja zostały również zebrane jako źródło pożywienia. Kwakiutl uzupełnił swoje umiejętności wędkarskie, szukając jagód i innej jadalnej roślinności na lądzie, a także łowów takich jak łoś i króliki.
Kiedy zasoby w określonym regionie stały się rzadkie lub nie było sezonu, plemię Kwakiutl przeniosło się do innego obszaru w poszukiwaniu zasobów. Zazwyczaj praktykowali techniki konserwacji, takie jak suszenie ryb i innych mięs, aby stworzyć nadwyżkę żywności, jeśli świeże zasoby były niedostępne. Futry zebrane z wydr, fok i innych dużych zwierząt były używane do handlu z innymi plemionami lub odwiedzającymi.
