Niektóre dowcipne, ale szczere wyznania to "Czy słuchasz?" i "Przygotowanie rezydencji dla Ciebie, dla mnie i butów". Podobnie w "Bogu ma poczucie humoru" pisarz mówi o wielu punktach w Biblii, w których Bóg wykazuje poczucie humoru, w tym Jonasza i wieloryba oraz różne wypowiedzi z Księgi Przysłów.
W "Czy słuchasz?" autor opowiada historię prezydenta Franklina D. Roosevelta, który zmęczyły się podobnymi uśmiechami i przyjemnymi rozmowami podczas kolacji w Białym Domu. Roosevelt postanawia przeprowadzić test, aby sprawdzić, czy ludzie słuchają tego, co mówi. Zamiast powiedzieć coś przyjemnego, mówi, że zamordował swoją babcię. Tylko jeden dyplomata wysłuchał komentarza Roosevelta, aby odpowiednio zareagować.
Dewocjonalia wiąże opowieść z Jakuba 1: 19-20. Te wersety biblijne zachęcają ludzi do słuchania, a nie mówienia. Dewocjonalia mówi, że większość ludzi nie poświęca wystarczająco dużo czasu na słuchanie w ich codziennym życiu. Pisarz zachęca innych do spędzenia dnia na słuchaniu innych.
W "Przygotowaniu rezydencji dla Ciebie, mnie i butów" autor opowiada historię kota, który nie opuści domu. Z biegiem czasu właściciele domów uczą się kochać kota. Dewocjonizm wiąże tę opowieść z Bożą obietnicą przygotowania miejsca, w którym każdy chrześcijanin będzie żył wiecznie.
W "Bogu ma poczucie humoru" pisarz opowiada o tym, jak Bóg posłał Jonasza, aby żył w brzuchu wieloryba przez trzy dni, ponieważ nie przestrzegał przykazań Bożych. W Księdze Przysłów Bóg porównuje piękną kobietę bez dyskrecji do złotego pierścienia w pysku świni. Dewocjonista opowiada kolejne zabawne przysłowie, w którym pisarz mówi, że błogosławieństwo dla sąsiada, które jest głośno rano, jest prawdopodobnie przekleństwem.
