Niektóre mało znane fakty na temat czarnej historii mówią, że Rosa Parks nie była pierwszą czarną kobietą, która odmówiła przeniesienia się na tył autobusu, a mowa Martina Luthera Kinga Jr. "I Have a Dream" nie była przygotowane. Również stosunkowo niewielka liczba afrykańskich niewolników została przywieziona do Stanów Zjednoczonych.
Urzędnicy w Montgomery w stanie Alabama aresztowali Claudette Colvin, piętnastoletnią czarną studentkę, za odmowę przestrzegania praw segregacji autobusów w marcu 1955 r. Później dołączyła do czterech innych kobiet jako powoda w sprawie Browder przeciwko Gayle, która z powodzeniem zakończyła segregację autobusów w Alabamie. Urzędnicy NAACP obawiali się statusu Colvina, ponieważ niezamężna matka zraniłaby wysiłki zmierzające do uzyskania szerokiego poparcia i wybrała Rosę Parks, sekretarza organizacji, jako twarz walki o zakończenie segregacji.
Martin Luther King Jr. przygotował przemówienie na temat marszu w Waszyngtonie w 1963 roku, ale nie udało mu się wywołać entuzjazmu wśród tłumu. Na wezwanie Mahalii Jacksona król porzucił swoje notatki i rozpoczął doraźną dyskusję na temat swojej wizji zintegrowanego społeczeństwa, które opisał podczas wielu poprzednich wydarzeń. Mowa, którą wielu uważa za najlepsze, jest w rzeczywistości połączeniem poprzednich przemówień i pożycza znaczące materiały z Biblii, Szekspira i adresy innych czarnoskórych przywódców swoich czasów.
Portugalczycy i Hiszpanie przywieźli pierwszych Afrykanów do Nowego Świata, na długo przed pierwszymi angielskimi osadami. Niewolnictwo było już szeroko rozpowszechnione wśród tubylców w Ameryce Południowej i Afryce, a większość właścicieli kupowała niewolników od muzułmańskich i afrykańskich kupców. Spośród szacunkowych 12,5 miliona niewolników importowanych na tę półkulę, tylko 388 000 przybyło do Stanów Zjednoczonych. Ponad 40 procent, czyli 4,9 miliona, wysłano do Brazylii, która nie zakazała niewolnictwa do 1888 roku.
