Kanada ma siedem stref wegetacyjnych, w tym tundrę, las na zachodnim wybrzeżu, roślinność cordillera, las borealny i tajga, użytki zielone, las mieszany i lasy liściaste. Regiony roślinności charakteryzują się podobnym życiem roślinnym, określonym przez klimat i inne czynniki, takie jak geologia, skład gleby i erozja. Region lasów borealnych jest największym w Kanadzie, a następnie regionem tundry arktycznej.
Las borealny rozciąga się od skraju strefy arktycznej na południe w kierunku lasów liściastych i od wnętrza Alaski na wschód do Nowej Fundlandii i Labradoru. Region ten składa się z drzew iglastych i liściastych, takich jak świerk, osika, topola balsamiczna, jodła balsamiczna, klon i sosna.
Strefa tundry arktycznej jest w większości bezdrzewna ze względu na niskie temperatury i zamarznięte gleby. Krótkie, drzewiaste krzewy pokrywają większość tego obszaru wraz z tundrami. Wildlife używa tych krzewów, by ukryć się przed drapieżnikami i aby się rozgrzać.
W regionie Cordillera występuje różnorodna roślinność, na przykład przybrzeżny las deszczowy, tundra alpejska, sawanny i płaskie łąki. Cordillera jest podzielona na 14 podregionów o różnej faunie. Strefa użytków zielonych obejmuje głównie wieloletnie rośliny zielne, w tym wysokie trawy preryjne. Ilość roślin rośnie na wschód od Gór Skalistych, gdzie występuje więcej opadów, i na południe, gdzie temperatura wzrasta.
