Objawy nadczynności nadnerczy obejmują otyłość, która jest scentralizowana w górnej części ciała, okrągła twarz, garb tłuszczu między ramionami, osłabienie kości i mięśni, cienka lub krucha skóra, rozstępy i cienkie nogi i ramiona. Warunek może również powodować wysokie stężenie cukru we krwi, nadciśnienie, nadmierny wzrost owłosienia na ciele i twarzy, zatrzymanie miesiączki, zmniejszenie płodności i libido u mężczyzn oraz poważne zmęczenie. Mówi się, że osoby z tym schorzeniem mają zespół Cushinga.
Istnieje kilka sposobów na zdiagnozowanie zespołu Cushinga i nadczynnych nadnerczy, w tym 24-godzinnego testu moczu, badania CT lub CAT, MRI lub testu tłumienia, który poszukuje nadprodukcji kortykotropin. Test stymulujący kortykotropinę może być również przydatny w diagnozowaniu stanu, według Johns Hopkins Medicine.
Leczenie nadczynnych nadnerczy zależy od dwóch czynników: przyczyny choroby i tego, co powoduje, że organizm nadprodukuje kortyzol, co jest przyczyną zaburzeń na pierwszym miejscu, według Johns Hopkins Medicine. W wielu przypadkach wzrosty na samych gruczołach są usuwane chirurgicznie, może być konieczne zastosowanie radioterapii chemioterapeutycznej i leków do wyniszczenia guzów na gruczołach. Jeśli stan jest spowodowany spożyciem sterydów, zalecane może być przerwanie stosowania.
