Wyspa kości, technicznie znana jako enostoza, jest zwykle bezobjawowa, zgodnie z National Center for Biotechnology Information. Bezobjawowe oznacza, że enostoza nie ma znanych objawów, a stan ujawnia się podczas badania kości wykonywanego dla inne powody. Wyspy kości są łagodne, zauważa Orthopedics One.
Enostoza jest zaznaczona plamą zwartej kości wewnątrz kości gąbczastej. Łagodne plamki powstają podczas rozwoju lub wrodzonej kości i uważa się, że wyspy kości pojawiają się podczas nakładania nowej tkanki kostnej, zauważa Radiologia szkieletowa. Wyspy kostne zwykle występują w miednicy, kości udowej, żebrach i innych kościach długich.
W skanach radiologicznych wysepki kości pojawiają się jako uszkodzenia o średnicy od 2 milimetrów do 2 centymetrów, zgodnie z Orthopedics One. MRI zwykle nie wykazują zniszczenia otaczających tkanek w odniesieniu do zmian enostozy. Lekarze mogą później monitorować wysepki kostne. Jeśli spot powiększy się o 25 procent w ciągu sześciu miesięcy lub o 50 procent w ciągu jednego roku, może być potrzebna bliższa analiza wyspy kości.
Wiele wysp kości w tym samym obszarze nazywa się łącznie osteopoikilosis, zauważa Radiopaedia. Wyspy kości ponad 2 centymetry średnicy są znane jako gigantyczne wyspy kości, ponieważ struktury te mogą wykazywać powolny wzrost w czasie. Duże enostozy mogą zakłócać rozpoznawanie nowotworów złośliwych u znanych pacjentów z rakiem, a te duże plamy mogą być mylone z innymi wzrostami kości lub nowotworami kości podczas początkowych skanów radiologicznych.
