Główne cechy gospodarki nakazowej obejmują publiczną własność produkcji, rządowe regulacje dotyczące przedsiębiorstw i przemysłu oraz rządowe cele produkcyjne. Gospodarki dowodzenia, zwane także scentralizowanymi gospodarkami, centralnie planowanymi gospodarkami lub planowanymi gospodarkami, funkcjonować jako jednostki rządowe. Tego typu gospodarki cechuje rządowa kontrola i regulacja praktycznie w każdym aspekcie działalności gospodarczej, w tym w zakresie produkcji i alokacji surowców i materiałów.
Rządowy nadzór nad działalnością gospodarczą zazwyczaj występuje na poziomie federalnym lub krajowym. Rządy centralne używają rozumowania politycznego do podejmowania decyzji ekonomicznych, takich jak ocena całkowitej ilości produktów używanych do długoterminowych inwestycji w porównaniu do konsumpcji. Ustanawiają one makroekonomiczne cele dla gospodarek, takie jak zmniejszenie bezrobocia i wyprodukowanych przedmiotów. W gospodarce nakazowej konsumenci mają niewielki wpływ na działalność gospodarczą i podejmują decyzje wyłącznie w odniesieniu do konsumowanych produktów.
