Tęcze są naturalnym zjawiskiem, które pojawia się po burzach, i symbolizują pokój i odrodzenie. Naukowo, tęcze spowodowane są odbijaniem światła od wody, ale duchowo i metafizycznie przyjmują zupełnie inne znaczenie, i są one często określane w mitologii greckiej, Biblii i w pismach metafizycznych. Najbardziej widoczne kolory tęczy to czerwony, żółty, niebieski i fioletowy, tworząc piękną scenę wizualną.
W tradycji judeochrześcijańskiej pojawienie się tęczy jest uważane za znak, że Bóg nie planuje zniszczenia ziemi inną powodzią. Tęcze są również uważane za szczęśliwe, a tradycyjne irlandzkie historie często odnoszą się do "garnka złota" na końcu tęczy. Tradycja buddyjska uważa tęczę za najwyższy duchowy płaszczyznę, do której można przejść, zanim przejdzie na drugą stronę, a ormiańska mitologia stwierdza, że tęcza należy do boga słońca. Tęcze są często uważane za znaki z "góry", szczególnie gdy pojawiają się w słoneczny, bezdeszczowy dzień. W innych kulturach tęcza uważana jest za zły omen. W Bułgarii starożytna tradycja mówi, że jeśli ktoś podąża pod tęczą, ich płeć się zmienia, aw Birmie starsze legendy twierdzą, że tęcza jest diabelskim potworem.
