Krytyka społeczna pojawia się w wielu mediach, gdzie sztuka, muzyka, literatura i pracownicy akademiccy są często najbardziej rzucającymi się w oczy źródłami. Do najsłynniejszych dzieł literackich krytyki społecznej należą: "Farma zwierząt" George'a Orwella, "Historia dwóch miast" Charlesa Dickensa i "Hard Times", "Nowy wspaniały świat Aldousa Huxleya" i "The Jungle" Uptona Sinclaira. W dziedzinie malarstwa wiele dzieł krytyki społecznej znajduje się w ruchu zwanym "realizmem społecznym".
Według ogólnej definicji krytyka społeczna to jakakolwiek wypowiedź lub sposób krytyki, który ujawnia i określa źródła społecznego zła lub niesprawiedliwości. Często takie prace muszą być umieszczone w kontekście historycznym, który je wytworzył. Na przykład "Farma zwierząt" Orwella stara się ujawnić hipokryzję i porażkę zastosowania komunizmu w XX wieku, podczas gdy Harriet Beecher Stowe "Kabina wuja Toma" podkreśla zło niewolnictwa amerykańskiego w połowie XIX wieku.
W muzyce krytyka społeczna jest dominującym elementem buntowniczego ducha punk rocka, a także w często analitycznych i rasistowskich stylizacjach rapu. W malarstwie krytyka społeczna sięga czasów wczesnych modernistów i impresjonistów, a malarze, tacy jak Manet i Toulouse-Latrec, przedstawiają beznadziejny los absynta.
W Stanach Zjednoczonych realizm społeczny zakorzenił się w erze Wielkiego Kryzysu, kiedy członkowie słynnej Szkoły Popiołów oferowali przebłyski biedy i miejskiego życia bez romantyzmu. W środowisku akademickim niektórzy z najbardziej znanych krytyków społecznych wywodzą się z tradycji marksistowskiej, takiej jak Szkoła Frankfurcka, i koncentrują się na postrzeganych nadużyciach i kulturowej hegemonii społeczeństwa kapitalistycznego.
