Przykłady naturalizmu w literaturze to "Vandover and the Brute" Franka Norrisa i "McTeague", "L'Assommoir" Emile Zoli, "The House of Mirth" Edith Wharton i "Barren Ground" Ellen Glasgow. Inni pisarze, którzy uprawiali naturalizm to Jack London, Stephen Crane i Theodore Dreiser.
Naturalizm w literaturze przypisuje stosowaniu naukowych zasad w celu określenia natury istot ludzkich. Uważa się, że termin ten został po raz pierwszy użyty przez Emila Zolę, który twierdził, że jego innowacyjny styl pisania fikcji był wynikiem zastosowania metody naukowej. Kilka tematów związanych z naturalizmem to survivalism, walka człowieka z naturą i środowiska i sił dziedziczenia, determinizm i brak wolnej woli.
