Wewnętrzna rymowanka to poetyckie urządzenie zawierające wyrazy rymujące, które pojawiają się w wierszu lub wierszach poezji, czasem całkowicie niezależnie od schematu rymowania końca wiersza. "The Raven" Edgara Allena Poe'a używa wewnętrznego rymowania w wielu miejscach, najsłynniejszego w pierwszym wierszu: "Pewnego wieczoru, gdy rozważałem słabe i znużone, nad wieloma osobliwymi i ciekawskimi tomami zapomnianej wiedzy ..."
Rymowanka wewnętrzna jest czasami nazywane redym rymowankiem, ponieważ poeci często rymują środkowe słowo z końcowym słowem linii, ale istnieje wiele odmian. "The Raven" używa wewnętrznych rymów na wiele różnych sposobów. W wierszu: "Podczas gdy kiwnąłem głową, prawie drzemiąc, nagle nadeszło stukanie. Jak ktoś delikatnie rapuje, rapuje w drzwiach mojej komnaty" powtarzające się dźwięki ustawiają ponury, rytmiczny rytm, który podkreśla ponury nastrój wiersza.
Wewnętrzne rymy są dość powszechne w utworach. Piosenka Beatlesów "Hey Jude" rymuje słowa środkowe z kolejnych linii: "Hej, Juda, nie rób tego źle. Weź smutną piosenkę i udoskonal ją. Pamiętaj, aby wpuścić ją do swojego serca, możesz zacząć ją ulepszać. "
Raperzy często wykorzystują wewnętrzne rymowanki do tworzenia rytmicznych wariacji, takich jak w tym przykładzie z "Raperowego rozkoszy" Sugar Hill: "Mam 6 stóp-1 i jestem tony zabawy i ubieram się do T, widzisz, mam więcej ubrań niż Muhammad Ali i ubieram się tak okrutnie. "
