Temat "Oda do koszmaru" Johna Keatsa jest chęcią mówcy do opuszczenia prawdziwego świata. Na początku wiersza mówca wyjaśnia, że jego stan psychiczny jest odurzony i że boli jego serce, stwierdzając, że temat wiersza nie będzie wesoły.
Wiersz wyjaśnia z punktu widzenia mówiącego, że jego problem ze światem rzeczywistym polega na tym, że nic nie trwa wiecznie. Trzecia zwrotka wiersza wskazuje, że może on odnosić się do piękna i miłości nie trwającej wiecznie. W "Odie do koszmaru" Keats koncentruje się na uczuciach odrętwienia, życia, śmierci, nieśmiertelności, rzeczywistości i ideału oraz natury ludzkiego życia.
