Literatura faktu zazwyczaj pasuje do jednego z czterech typów określonych przez intencję pisarza: narracja opowiada historię; Expository dostarcza informacji; opisowy wytwarza sugestywne obrazy w umyśle czytelnika; i przekonujące próby zmiany umysłu odbiorcy. Nie wykluczają się wzajemnie, ponieważ non-fiction często wykorzystuje elementy z kilku typów.
Literatura faktu może być twórcza lub nietwórcza, o ile jest to literatura faktycznej prozy. Narrative non-fiction, w tym biografie i autobiografie, pamiętniki, dzienniki podróży i niektóre formy dziennikarstwa, często zatrudnia asortyment kreatywnych urządzeń i stylów.
Bezpośrednio w przypadku non-fiction, takich jak recenzowany raport w czasopiśmie naukowym, często unika się kreatywnych elementów na rzecz zapewnienia faktycznej dokładności i zrozumienia odbiorców.
Choć w dużej mierze perswazyjny, przemówienie polityczne regularnie zapada w palce każdego typu. Polityczni kandydaci decydują się na dzielenie się pewnymi informacjami, które wspierają ich przyczyny, opowiadają o swoich spotkaniach z everymanem i trudnymi problemami politycznymi, i używają bardzo opisowego języka do malowania obrazu siebie jako lepszego wyboru.
