Wiersz Williama Stafforda "Piętnastka" ma mocne motywy młodości, moralności i dojrzałości. Krótki wiersz opowiada historię piętnastolatka, który spotyka pozornie porzucony motocykl i robi wrażenie wybór, co z tym zrobić.
"Piętnastka" to poetycka opowieść o przeżyciu narratora w wieku 15 lat. Jest tematycznie ukierunkowana na młodość, dojrzałość, odpowiedzialność, uczciwość i dojrzewanie. Wiersz otwiera się latem na drodze, gdzie narrator natrafia na "motocykl z silnikiem, który biegnie po jego stronie". Chłopak odbiera motocykl, który projekt Young Writer's Project nazywa "zakazanym owocem", i wraca na ulicę, czując natychmiastowe połączenie z maszyną i wyobrażając sobie możliwość przeżycia przygody. Przez chwilę stoi przy motocyklu, pobłażając wyobraźni, zanim przypomni sobie, że rozbity motocykl musi mieć jeźdźca. Chłopiec znajduje jeźdźca i pomaga mu wrócić do motocykla. Zanim odjedzie, bezimienny jeździec nazywa narratora "dobrym człowiekiem", gdy chłopiec "stał tam, piętnaście."