Kobiety w Chinach tradycyjnie były podporządkowane mężczyznom, choć utrzymywali pewną władzę w swoim domu. Szybki rozwój w Chinach pod koniec XIX wieku zmienił kwestie, przed którymi stanęły kobiety, a wiele z nich kontynuowało karierę poza domem, ale wielu współczesnych Chińczyków wciąż uważa, że kobiety nie należą do miejsca pracy.
Pomiędzy końcem dynastii Qing w 1911 r. a powstaniem Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 r. rola kobiet uległa zmianie, ale wielu pozostało zależnych od swoich mężów lub ojców. Niektórzy pracodawcy zatrudniają kobiety do pracy tradycyjnie zajmowanej przez mężczyzn, ale późne lata 90. przyniosły odrodzenie ruchu "Kobiety wracają do domu". Kobiety były zachęcane do rezygnacji z pracy i wznowienia bardziej tradycyjnych ról płciowych. Między rokiem 1990 a 2010 chińskie nastawienie do kobiet na rynku pracy zmieniło się, przy czym większość wierzy, że mężczyźni należą do publiczności, a kobiety należą do domu - wynika z badania All-China Women's Federation i National Bureau of Statistics 2010.
W 2008 r. rząd centralny Chin zachęcił organizacje służby cywilnej do zatrudniania większej liczby kobiet. Pomimo dużej różnicy między liczbą kobiet i mężczyzn zajmujących stanowiska kierownicze lub rządowe, Raport o Rozwoju Społecznym Programu Narodów Zjednoczonych z 2010 r. Sklasyfikował Chiny tuż poniżej Stanów Zjednoczonych pod względem "Rankingu Równości Płci".
Spis z 2010 r. wykazał, że 74 procent kobiet pracowało ogólnie, ale w bardziej miejskich obszarach tylko 60,8 procent kobiet pracuje. Kobiety pracują rzadziej niż mężczyźni, ponieważ pracodawcy zatrudniają nieproporcjonalnie dużą liczbę mężczyzn, a gdy pojawiają się zwolnienia, kobiety zazwyczaj dostają różowe ślady, mówi Leta Hong Fincher, autorka książki "Pozostawione kobiety", która śledzi odrodzenie społecznej i ekonomicznej dyskryminacji kobiet. w Chinach.
