Neo-maltuzjańska teoria mówi, że wzrost populacji jest wykładniczy i że wzrost populacji ludzkiej może łatwo przewyższyć zasoby żywnościowe, jeśli nie jest trzymany w szachu ze sztucznymi środkami kontroli urodzeń. Różni się od tradycyjnej teorii maltuzjańskiej proponowane rozwiązanie kontroli urodzeń.
Socjolog Paul Erlich i ekonomista Thomas Keynes ukształtowali ruch neo-maltuzjański. Ich pomysły opierają się na teoriach Thomasa Malthusa, XVIII-wiecznego ministra, który ostrzegł, że gwałtowny wzrost liczby ludności, który nie jest kontrolowany przez naturalną degenerację, jak choroba, prowadzi do głodu, ponieważ populacja przewyższa podaż żywności. Neo-Malthusianie są entuzjastycznymi zwolennikami kontroli urodzeń; ich teoria mówi, że kontrola urodzin zapobiega eksplozji populacji, szczególnie wśród biednych, a tym samym unika nowego Mroku z powodu chaosu i wojny spowodowanej głodem.
Neo-malthusianizm, podobnie jak jego twórca, został w dużej mierze zdyskredytowany. Postępy w nauce doprowadziły do powstania silniejszych roślin spożywczych, które wytwarzają duże plony nawet w złych warunkach uprawy. Naturalne przyjęcie kontroli urodzeń w coraz bardziej piśmiennym świecie również obniżyło wskaźnik urodzeń. Jednak współczesni neomalusjanie nadal twierdzą, że nawet jeśli żywność nie jest problemem, jak się wydaje, energia i inne zasoby niezbędne współczesnemu społeczeństwu są nadal silnie akcentowane przez rosnącą populację światową. Dodatkowo studnie artezyjskie w częściach świata z niskimi opadami deszczu mogą nadal prowadzić do kryzysów żywnościowych w regionach lokalnych, powodując głód i chaos, w których ludzie przyzwyczaili się do dobrego odżywiania.
